Betullah kata2 merangkap cikgu Fizik aye dulu. U’ll miss yr school after u sudah keluar nanti. So, enjoy yrself!”...arh..rasa macam mau kembali ke alam sekolah yang aye rasa penuh warna-warni tu! Mr. Cheng mesti akan cakap macam tu, tatkala kitorang buat mmuka bosan.
Sekarang ni betapaku haragai masa sekolah dulu....aii..dah sebulan dah aye jadi pekerja yang setia. (ehem)..!..Macam-macam dugaanku tempuhi..ni aye ada satu citer yang aye dengar daripada seseorang..
Cek Joyah terpandang signboard sebuah kedai baju ~ yang menjual pakaian labuh2. ‘ Ni..harap jumpa baju lawa!’.
Penat kaki Cek Joyah melangkah tangga kedai baju ni. “ hang ikut mama”, kata cek Joyah kepada anak lelakinya.
“Assalamualaikum”, Cek Joyah terpandang seorang gadis kecil molek..cun orangnyer...
Mata anaknya terpandang budak tu. ‘Ish..garangnya muka dia, tapi comel je tengok.’
Hatinya berketuk!
Waalaikumusalam, cik masuk lah..tengok-tengok baju.
Jaja membetulkan tudumng yang dipakai. Arh..ingatkan takda orang hari ni! Erm..layan je lah..’ Jaja dah rasa malas hari ni.
Cek Joyah berjalan pusing sqatu kedai melihat-lihat baju-baju labuh kat situ. Jaja ikut je.
“ Baju ni Cek beli harganya 60 tau.”, Jaja angguk. ‘Ish..janganlah budak tu pandang-pandang komputer yang aku dok tulis tadi tu’. Jaja berkata dalam hati. ‘Mak cik ni harap2 dia beli.’
“Saiz 2XL ada tak?”,
Cek Joyah berkata. “Panasnye kedai ni, hang boleh hidup no dalam kedai ni”, Mata Cek Joyah berpinar-pinar. “ Sana ada kipas, mak cik..”, Dalam hati Jaja, aii mak cik ni..biasaaklah petang-petang..’. Jaja tak berani nak cakap.” Saiz 2XL takdelah cik. Yang ada ni je.”, tangan Jaja menyelak-nyelak baju yang tergantung kat situ.
“ Ish..kalau baju-baju ni boleh bercakap, mesti depa kata panaih!”. Jaja tengokkan je muka makcik tu. ‘Macam kenal je ngan makcik ni..’.Jaja pun dah rasa bahang kat situi.
“Dik, baju ni, akak nak cuba, kat mane ye bilik fitting?” Jaja n i.termenung je..Jaja tersedar cepat-cepat Jaja tunjukkan bilik kat mak cik tu.
“ aii makcik..akak yek?”, Jaja berkata perlahan. Jangan sampai volume suar kau didengari , sudahlah Jaja!. Ish..hati ni!
Budak lelaki tadi tu? Tak payah citer..dia takda kene mengena dengan ini cerita! Hikhik..
“Dik, ni boleh bagi kurang berapa?:”, makcik bercermin mata tu bertanya.
“Boleh bagi cik kurang dalam 2-3 ja cik.”
Kurang la lagi”, makcik Joyah pandai tawar-menawar.
“ nanti saya tepon bos dulu ye cik”, Jaja dah rasa tahu jawapannya apa. Takpalah Jaja, kau tunjukkanlah kesungguhan kau...
“ Tak boleh kurang lagi dajh. Cakap kat makcik tu, ni harga muktamad.”, senag bos ku berkata-kata. Yang pandang muka makcik tu...adalah Jaja. Bukanye dia..arh..
“ Takkan lah kurang lagi pun tak boleh? Nanti csaya datang lagi, beli banyak-banyak!” Cek Joyah tak nak kalah jugak!
Hai..terkulat-kulat Jaja nak jawab!
“ Tak bolehlah cik..ni dah kira haraga murah dah ni..lagipun baju ni saiz besau..hehe,..”, akhirnya..Jaja hanya mampu menyengih.
‘ Tak pe lah..ni saya bayar ni. Kira banyak la jugak yek”, mak cik jni selamba dia jek!
“ ala, cik..kalau cik beli dua, boleh bagi kureng sikit.”, terpaksalah Jaja susun ayat baik.
Nasib bek anak dia takde. Kalau tak malas aku nak bercakap. Hati Jaja berkata-kata lagi.
“ Ala, kedai besar macam ni..takkan lah mintak kurang sikit pun tak leh..”, Cik Joyah terus cucuk. Mahal semacam!
“ nnati saya tepon bios lagi eh..”, sengih je la Jaja..
“ Tak boleh lah cik..”, itulah jawapan pertama dan terakhior! Pekerja setia Jaja oi..
“Ni pun dah kurang dah..saya dah tercajkap kat cik lagu lain..heheh..”
“Ye la..tambah lagi sikit jek..”Cek Joyah nampak muka budak ni senag kene cucuk tak? Senag je dia runding-ruinding cam tu! Alahai sian Jaja..
“ Tak boleh cik..ni lah harganya , lagipun baju ni berkualiti tinggi. Orang tak kisah kalau mahal pon..” sejujurnya..Jaja tak tahu nak kata apa lagi. Inilah yang selalu rakanku alami!
Dengan muka masam..Cek Joyah menghulur duit. Yelah..kesian budak ni..macam kuli je aku tengok..dalam hati je Cek Joyah berkata-kata.
“ terima kasih Cik, Datang lagi”. Betapa toya nye muka Jaja!
“Erm..yelah..”, tanpa senyuman acik ajoyah berkata
Jaja melihat pelanggannya itu keluar kedai. Sayup-sayup dengar suara Mak cik Joyah tu..”Dah lah panas kedainya. Nak mintak kurang pun tak bgii. Jangan harap nak datang lagi”. Itu cakap belakang tu, mak Cik!..
Arh...situasi ni..Jaja jelah yang kena..bukan bos..
‘Macamlah aku tak dengar..”, Jaja geram pulak.
Dah memang tu etika yang diamalkan bos. Nak buat camne. Untung ke tak..erm..bos punye..
Cerita ni..rekaan je..xkene-mengena dengan yang hidup ataupun yang mati..hehe..
Cuma nak buat satu cerita yang tersirat pengajaran...hehe...moralnya?
~Rancang startegi perniagaan dengan baik.
~ Memahami situasi orang lain
No comments:
Post a Comment